Rüya gibi geçen bir Cumartesi sonrası, o kadar da erken sayılmayacak bir saatte uyanıp kahvaltımı yaptım. Hem dünün yorgunluğu, hem de tokluğun verdiği rehavet ile l koltuğa kabir huzuru ile camış gibi yayıldım. O sırada camıştan tek farkım muhtemelen koku olacaktır… Böyle bir iddiada bulundum ancak bir gün öncesinde Türkiye Bira Koleksiyonerleri’nin 6. buluşmasında dünyaları içip, Kadıköy’de eski normal için standart bir gece geçirdikten sonra bu iddialı bir açıklama olabilir. Senden de özür dilerim camış kardeş, aramızda hiç fark olmayabilir.

Okumaya devam et →